Menu
Tips en tales van Japan
Ga je voor de futuristische gekte of juist de meditatieve eenvoud? In Japan is niets wat het lijkt. Zeven Japan-kenners geven hun best bewaarde geheimen prijs.
'Theeceremonies zijn echt een belevenis'
Ko Vermue (53) is werkzaam voor Iki Travels, de reisagent van Sawadee in Japan. Hij begeleidde in de lente een reis en maakte onder andere het wereldberoemde kersenbloesemfestival mee. 'Tijdens het kersenbloesemfestival waren we nog in Tokio. Het festival is eigenlijk een soort massapicknick: de parken zien zwart van de mensen. De jongste van de familie gaat de avond tevoren met een groot zeil en een slaapzak een plekje reserveren. De volgende dag komt de rest van de familie: iedereen doet zijn schoenen uit op het zeil 'net als thuis' en haalt een grote hoeveelheid bier, sake en hapjes tevoorschijn.
In Kyoto zijn we naar een honkbalwedstrijd geweest. Japanners zijn helemaal gek van honkbal en iedereen zit er in zijn favoriete kleding. Ook leuk: een bezoek aan een kookschool in een oud traditioneel huis. Je maakt er onder begeleiding sushi of snoepgoed. Theeceremonies zijn ook een beleving om mee te maken, kies wel voor een korte ceremonie want na een lange versie zullen je knieën het hoogstwaarschijnlijk begeven.
In Hiroshima is de Mazda-fabriek, met de langste assemblagelijn ter wereld (zeven kilometer lang), een aanrader. In de baai van Hiroshima ligt Miyajima, een eilandje waar de rode toegangspoort van de Itsukushima-schrijn in het water staat en je prachtige plaatjes kunt schieten.'
'Het kan zijn dat je anderhalf uur in de rij staat voor sushi!'
Midori López (34) is werkzaam als advertentiecoördinator en is van Mexicaans-Japanse komaf. Ze woonde in totaal twaalf jaar in Japan, waarvan twee in Osaka en tien in Tokio. 'Mijn favoriete sushi in Tokio komt van Midori Sushi. Er zijn een paar vestigingen en je bent over het algemeen een derde van de prijs kwijt die je betaalt in andere restaurants: met drie mensen ben je doorgaans niet meer dan 10.000 yen kwijt. De kwaliteit is super; de vis komt rechtstreeks van de beroemde Tsukiji-markt. Er staat wel vaak een rij, soms moet je een uur of anderhalf wachten op je beurt. Maar dat is het waard! Een andere favoriet is Keyaki Kurosawa bij het Akasaka Mitsuke metrostation. Dit is het restaurant van de zoon van de beroemde filmmaker Akira Kurosawa en het is volledig in traditionele stijl ingericht. Elk vertrek is uitgerust met storyboards die Kurosawa schilderde voor zijn films. De specialiteit is hier koude sobanoodles, dunne noodles met een nootachtige smaak.
Als buurt in Tokio zou ik Daikanyama willen aanraden. Je vindt er veel kleine modewinkeltjes voor mannen en vrouwen, maar ook het T-Site-gebouw, waar de enorme Tsutaya boek- en muziekwinkel is gevestigd. Daar kun je in een luxe loungebar tot twee uur 's nachts boeken en tijdschriften lezen, er is ook een Engelstalig assortiment. Qua muziek moet je eens luisteren naar Aklo, Japanse hiphop.'
'Op de hipste plek van Tokio hebben de vrouwen een blond Brigitte Bardot-kapsel'
Erik de Preter (35) heeft als Sawadee-reisleider vele reizen door Japan begeleid. Van Sumostallen tot keizerlijke tuinen, hij is er geweest. Hij heeft zich nota bene in the line of duty eens laten ingraven in heet zand. 'In Tokio moet je zeker een kijkje nemen in Ryogoku, de buurt waar de sumoworstelaars wonen en trainen in zogenaamde 'stallen'. Als je vroeg gaat, kom je altijd wel een paar zwaargewichten tegen. Om zo zwaar te worden, moeten de worstelaars een speciaal soort kost eten, chankonabe. Veel oudere worstelaars openen na hun sumo-carrière een chankonabe-restaurant. Meestal staat de ex-worstelaar zelf in de bediening en hangen de muren vol handafdrukken van kampioenen en wedstrijdfoto's.
In warenhuis 109 tegenover het Shibuya metrostation in Tokio vind je het mooiste bewijs dat het clichébeeld van 'op elkaar lijkende Japanners' niet klopt. Dit gebouw is momenteel de hipste plek van Tokio en niemand ziet eruit als een Japanner: de meeste vrouwen hebben er nota bene een blond Brigitte Bardot-kapsel.
Ook goed om te weten: de paleistuinen van Katsura Rikyu en Shugakuin Rikyu in Kyoto mogen dagelijks maar door een stuk of veertig mensen bezocht worden; die plaatsen zijn vaak al lang van tevoren gereserveerd. Maar wat ze nergens vertellen, is dat ze er altijd een paar voor toeristen achterhouden. Ga dus om een tour te boeken naar het Imperial Household Agency in Kyoto's Imperial Park. En vergeet je paspoort niet!
In het toch vaak wat overgeorganiseerde Japan is het heel gaaf om eens op een natuurlijke warmwaterbron (een onsen) te stuiten; daar maak je veel kans op in de bergen rond Beppu. Ook de zogenaamde zandonsen zijn heel bijzonder, daar word je door dametjes ingegraven in heet vulkanisch zand. In de buurt van Mount Aso is een heel leuke onsen waar oude mensen uit de buurt elke dag rond hetzelfde uur samenkomen: erg gezellig! Maar de mooiste warmwaterbron die ik ken, is Yasuragi op I-ojima, een eilandje bij Nagasaki. Je hebt er een prachtig uitzicht op het eiland en er is een strand dat Costa del Sol heet, met wat huisjes in Spaanse stijl: werkelijk prachtig!'
'Piepkleine jazzbarretjes met wel tienduizend vinyl platen, dat is Japan!'
De Nederlands-Japanse Sachiko Graft (41) runt Batsu, een Japans winkeltje aan de Pottebakkersrijge in het centrum van Groningen. Ze woonde vier jaar in Tokio en Miyazaki, een stad in het zuiden van Japan. 'Ik houd zelf erg van de piepkleine jazzbarretjes, heel kleine kamertjes, waar maar een man of tien in past met soms een collectie van wel tienduizend vinyl platen. De bekende Japanse schrijver Haruki Murakami had vroeger zo'n jazzbar. De sfeer van zijn boeken is terug te vinden in deze barretjes, die je in Tokyo in buurten als Shinjuku, Shibuya en Ginza kunt vinden. Je moet wel net weten waar ze zitten; soms zitten ze letterlijk driehoog achter. De drankjes in de New York bar boven in het Park Hyatt-hotel zijn erg duur, maar de bar is zeker een bezoek waard: hier werd de film Lost in Translation opgenomen. Omdat de hoofdpersoon een Amerikaanse acteur is, die in Japan is om een whiskyreclame op te nemen, ben ik er een keer whisky gaan drinken. Het is werkelijk een prachtige locatie met een schitterend uitzicht over Tokio.
Een leuke uitgaansbuurt is Roppongi Hills, waar een verzameling chique warenhuizen, dure appartementen en exclusieve clubs in een mum van tijd uit de grond is gestampt. In deze clubs hebben vrouwen vaak gratis toegang. Ga zeker naar een van mijn favoriete bars: Gas Panic. Misschien een beetje alternatief, maar het dak gaat er geregeld af!'
'Japan liet tweehonderd jaar geen westerlingen toe, behalve Nederlanders'
Yumi Takakubo (30) is werkzaam in de Japanse reisindustrie en is afkomstig uit Saitama, een stad ten noorden van Tokio. Ze benadrukt de bijzondere band tussen Nederland en Japan. 'Nederlanders mogen een bezoek aan Nagasaki natuurlijk niet overslaan! Hier ligt Dejima, een klein kunstmatig eilandje in de haven, dat dienst deed als handelspost voor de Nederlanders. Wij Japanners deden tweehonderd jaar lang alleen maar zaken met de Nederlanders en lieten geen andere westerlingen toe. Nagasaki is ook de plek waar elk jaar in oktober het bijzondere Okunchi-festival plaatsvindt. Van oorsprong een oogstviering, die meer dan 370 jaar oud is en aspecten bevat van zowel de Chinese als de Nederlandse cultuur. Er wordt een drakendans uitgevoerd door de bewoners van Chinese afkomst en in veel buurten houdt men open huis, een gebruik dat nog uit de tijd stamt dat Japan een zeer gesloten samenleving was en je moest kunnen bewijzen dat je niet stiekem achter gesloten deur christen was.'
'De geschiedenis van de sho-gun samoerai is haast tastbaar'
Tijdens een bezoek aan haar favoriete tempel in Kyoto, ontmoette Keiko Wakabayashi (27) haar huidige man Marcus Kleijwegt (37), die deelnam aan een Sawadee-reis door Japan. 'Marcus en ik ontmoetten elkaar in de Kiyomizu tempel in Kyoto en we waren op slag verliefd. De romantische omgeving zal daar zeker aan bijgedragen hebben. Tijdens het bloesemfestival wordt de kersenbloesem bij de tempel namelijk 's avonds verlicht, wat een prachtige atmosfeer geeft. De architectuur van de houten tempel is het meest spectaculair in Kyoto. Onze favoriete tuin is die van de Taizo-in tempel. Die is niet zo groot, maar heeft alles wat nodig is en het uitzicht is perfect. Het is er rustig en ver weg van het lawaai van het moderne leven. Je kunt er de hele dag ontspannen zitten, een beetje nadenken, en genieten van de bloemen en het geluid van stromend water. Ook het Nij-o kasteel heeft een geweldige architectuur en een prachtige tuin. Hier zijn de deuren voorzien van adembenemende schilderingen en gedetailleerd houtsnijwerk. Ik stel me daar graag voor hoe de sho-gun samoerai vroeger leefden. De geschiedenis is er haast tastbaar.'
- Deel deze pagina
