Bronvermelding:

Interview met reisbegeleidster Claudine over Lockdown

Claudine is al sinds 2008 aan Sawadee verbonden. Een echte Sawadeeër in hart en nieren dus! Ook zij kan nu even niet doen wat ze zo graag doet: reizen en de wereld ontdekken. We stelden haar een aantal vragen over hoe ze de huidige situatie ervaart.

Hoe is het voor jou dat je nu niet op reis kunt, wat mis je het meest?

Thuis in Nederland zijn betekent dat ik dicht bij mijn lief ben en dat is fijn. Er is nu meer tijd voor dierbare mensen om me heen, voor vertraging en voor dankbaarheid voor alles dat we hier in het westen hebben. Natuurlijk mis ik het op pad zijn met boeiende en vaak zeer diverse groepen mensen. Ik mis het wandelen langs het woest stromende water van een rivier in Schotland, waar ik deze maand met een groep enthousiaste reizigers naartoe zou gaan. Schotland met zijn slingerende smalle wegen, ruige bergtoppen, lieflijk glooiende heuvels bevlekt met Schotse Hooglanders, edelherten en oude burchten zover het oog reikt.

Waar vul jij op dit moment je tijd mee?

Een vleugje Schotland pak ik mee op Netflix, iets waar ik normaal gesproken nooit tijd voor heb. De serie Outlander en Reign geven een mooi (ook landschappelijk) beeld van de rijke geschiedenis van het land met ruziënde koninginnen, strijdende clans en een geloofscrisis tussen de katholieken en de protestanten. Mijn werk als reisbegeleider is niet het enige dat door Corona niet door kan gaan. Ook mijn praktijk als massagetherapeut en mesovoedingscoach zijn 2 maanden gesloten geweest. Ik ben veel op pad in de natuur, ben druk met de studie mesologie en heb gelukkig ook nog wat consulten kunnen doen via Zoom en Skype.

Als reisbegeleider ben je best vaak op jezelf aangewezen in het buitenland. Voor al onze solo reizigers; hoe doe jij dat, alleen zijn?

Mijn favoriete bezigheden als ik alleen op reis ben zijn speuren naar bijzondere, niet toeristische plekjes, kleine eettentjes en vooral contact met de lokale bevolking. Zij zijn vaak een bron van kennis en ik heb in al mijn reisjaren zoveel gastvrijheid ervaren door gewoon een praatje aan te knopen. Ik vind het ook heerlijk om alleen te wandelen in de natuur met het landschap en de zon als navigator. Je hoort meer, ziet meer en ruikt meer als je zintuigen niet afgeleid worden door menselijke ruis. Om als ik onverhoopt verdwaal toch thuis te komen, download ik van te voren een kaart van de omgeving op mijn mobiel (die verder op vliegtuigstand blijft). Op een terrasje zitten met een kop koffie of een glas wijn en gewoon de voorbijtrekkende wereld aanschouwen is ook heel fijn.

Wat waardeer je het meeste aan de plek waar je woont / nu doorbrengt, nu je hier zo veel bent?

We wonen op de Veluwe en daar genieten we nu volop van de natuur die zich anders en uitbundiger lijkt te gedragen in deze stille tijd. Overal sporen van wild op de paden. De Veluwse Big Five laat zich vaker zien en in de uitgestrekte leegte waan je je haast op de Afrikaanse vlakte of de Schotse hoogvlaktes.

Wat wil je onze reizigers meegeven? (voor deze periode, of juist de periode erna)

“This too shall pass”. Het geeft me rust om me bewust te blijven van de tijdelijkheid en vergankelijkheid van alles in het universum. Ook het Coronavirus. Hierdoor raak je er minder mee vervlochten. Dit betekent niet dat het leven of de dingen minder waarde krijgen, maar juist dat je er meer van kunt genieten zonder bang te zijn voor verlies of voor de toekomst. Door te vertrouwen op het nu in plaats van op valse zekerheden, blijft er bij mij ruimte over om te dromen over komende ontdekkingsreizen, ontmoetingen en een wereld met meer respect voor de natuur en voor elkaar.